birazı şimdi nede olsa anılın özgün denemesi pat diye ilk partide verilmez:d
Gök gürütüsünün şiddetli sesleri, kırıp geçmişti derin uykumu.
Zaten ben hep derin uyurdum, kalındı uykumun derisi her zaman.
Gözlerimin gördüğü ilk ışık maviydi, zeus yine fırlatıyordu yıldırımlarını yerin yüzüne
NesMedya Haber Video Oyun Seo Yarışması
ve sonra kara bulutlar ıslatıyordu yine, kire batmış dünyanın yıkıyordu yüzünü böylece.
Sıradan isteksizliğime, yağmurun biraz sakinlemesi neşe katmıştı.
Çünkü artık gerek yoktu şemsiyenin yağmurla arama girmesine
Ben yine de aldım şemsiyemi; n'olur n'olmaz dedim kendime
Hızlıca indim merdivenlerden, aşağıda beni bekliyordu yağmur
Sonunda ermiştik vuslata ve artık tenim hasret değildi yağmura
Çocukluğum geldi birden aklıma, yaşıyordum o güzel duyguyu yine
NesMedya Haber Video Oyun Seo Yarışması
Çocukken tanrı ağlıyor derdim, üzülürdüm bu sebeple her yağmur yağdığında
Tabi bir de eve hapsolmak vardı ya, o zaman işte bu daha acı gelirdi bana
Üzüldüm yine biraz, ama bu sefer gökteki için değildi üzüntüm.
Yürüdüm yavaş yavaş kırık kaldırımlarda, dolmuş yine içleri çamurlu sularla
Yürüdüm... yürüdüm... yağmurda kendimle dertleştim, o tenimle dertleşti ve rahattık ikimiz.
Sonra keskin ve şaşkın bakışlar girdi araya; "elinde kapalı şemsiye bu yağmurda ne diye geziyor bu deli"
Evet böyle diyordu bakışlar, çünkü her zaman konuşur bakışlar seslerinin olmaması buna engel mi?NesMedya Haber Video Oyun Seo Yarışması
O an fark ettim ki, başının üstünde şemsiye olmayan bir benmişim ve elimde şemsiye
Umursamadım bakışları, değersizdiler çünkü gözümde ve hissizdiler içimde
Devam ettim yürümeye, kasabadan çıkıp bir çayıra gelmiştim.
Ve toprak kokusu değdi burnuma ama arınmış kirden, çimenle zenginleşmiş...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder